De ervaring van collega Kayleigh
Als verpleegkundige in BW: dat is gáán voor ’t totaalplaatje
Gepokt en gemazeld in de ggz. Dat is Kayleigh van der Spiegel, senior begeleider bij De Weerde. De zorg voor de mens als geheel, dat trok haar aandacht. De mogelijkheden en het persoonlijke karakter van De Weerde overtuigden haar om de stap te zetten: van verpleegkundige in de behandelsetting naar persoonlijk begeleider in beschermd wonen.
Als psychiatrisch verpleegkundige heeft Kayleigh alle takken van sport wel gezien. Tot een zware gesloten behandelsetting waar ze werkte voor haar switch. ‘Ik was daar klaar mee. Er was veel agressie, ik zat steeds meer in de fysieke handelingen. Ik was continu bezig de crisis te bezweren en zodra je iemand leerde kennen, was het klaar. Dan waren de scherpe randen eraf en moest iemand weer door. Terwijl ik dan juist aan de slag wilde!’ Ze vroeg zich af of beschermd wonen iets voor haar was. ‘Ik kende de stadsklinieken van Dimence, maar die zijn meer op behandeling gericht. Je ziet daar nog zo weinig de mens erachter. Er is bijvoorbeeld geen persoonlijke touch in de kamer.’ Bij De Weerde is dat heel anders, merkte Kayleigh: ‘Hier kom je echt bij iemand binnen. Elke kamer is anders, zoals de personen die er wonen.’
‘Je bent geen nummer. Het is heel persoonlijk.’
‘Al in het sollicitatiegesprek werd gelijk in mogelijkheden gedacht: wat wil jij? En hoe kunnen we daarop aansluiten? Je kreeg het gevoel: wij willen jou, dus wat heb jij nodig om bij ons te werken?’ De ervaring dat alles mogelijk of bespreekbaar is, heeft Kayleigh nog steeds: ‘Je bent geen nummer. Het is heel persoonlijk en het bestuur is betrokken. Dat was ik niet gewend.’
Zien waar problemen beginnen
Het persoonlijke past ook bij de manier van begeleiden, merkt Kayleigh: ‘In de kliniek richt je je meer op een diagnose en zorg je dat iemand weer door kan. Dat ‘ie thuiskomt in een versmeerd huis en zijn rekeningen niet betaalt, krijg je niet mee. Hier zie je waar iemand vandaan komt, hoe problemen ontstaan. Dat pak je mee. Je behandelt een mens in z’n geheel. Is er bijvoorbeeld een vriend in the picture, hoe ziet iemands sociale netwerk eruit, hoe kun je dat helpen vasthouden als het minder goed gaat, dat soort dingen. Om iemand stabiel te houden moet het totaalplaatje kloppen. Bij De Weerde kan ik een band met mensen opbouwen en helpen dat het leven voor mensen goed voelt. Ik heb veel contact met iedereen die betrokken is bij de cliënt. Instanties, maar ook het systeem zelf. Ik ben een soort spin in het web.’
‘Er is geen arts die bepaalt wat je moet doen. Dat doe je zelf.’
Van opvolgen naar zelf beslissen
Haar nieuwe rol was eerst wel onwennig: ‘Je komt van behandeling. Daar is alles gekaderd, alles strak. En dan liggen hier ineens de messen gewoon in de keukenla! Dat is enorm wennen. Iedereen krijgt de vrijheid die mogelijk is. Er is geen arts die bepaalt wat je moet doen. Dat doe je zelf.’ De eigen verantwoordelijkheid als medewerker en als team is een groot verschil met wat ze kent. En dat bevalt haar goed.
Zelf verantwoordelijk voor de zorg. Dat moet je kunnen en willen.
Het team van de Hanzelaan is divers qua achtergronden. ‘Bij Dimence deed je allemaal hetzelfde, je was op elkaar ingespeeld. Hier zijn er veel verschillende visies. Dat vind ik mooi. Je komt tot nieuwe inzichten, je kijkt anders naar anderen en wat er nodig is. We zetten mensen echt op kwaliteiten in.’ Begeleiden is een vak apart, dat vraagt om andere competenties. In plaats van de bepaalde structuur te volgen ben je als begeleider meer zelf verantwoordelijk voor de zorg. Dat moet je kunnen en willen. Voor De Weerde is de verpleegkundige achtergrond van Kayleigh waardevol. ‘Ik kan op somatisch vlak veel toevoegen vanuit mijn achtergrond en kennis. Daarmee hebben we nog meer dat totaalplaatje. Mijn verpleegkundige competenties gebruik ik veel, in de anamneses bijvoorbeeld, somatische voorlichting en een stuk methodisch redeneren. Daar neem ik straks ook het team in mee. Verder lijken de zorgplannen erg op verpleegplannen.’
BIG-registratie behouden
‘Ik kan bij De Weerde mijn BIG-registratie behouden. Daarin werkt De Weerde met alles mee, als enige zorginstelling in begeleid wonen, voor zover ik weet. Dat scheelt veel. Als ik wil, zou ik ook even 3 maanden ergens anders mogen werken voor mijn registratie en dan weer terugkomen.’
Behandeling en begeleiding als twee werelden
Kayleigh ervaart nu pas hoe verschillend de werelden van behandeling en begeleiding zijn: ‘Ik snap nu dat beschermd wonen veel minder middelen heeft om crisis te voorkomen. Destijds dacht ik soms te makkelijk en vroeg ik me geregeld af waarom iemand vanuit de woonsetting opgenomen werd. Geef gewoon dagstructuur, dacht ik dan. Maar in de kliniek heb je die strakkere structuur in een afgeschermde omgeving met 6 collega’s in plaats van 2. Ik begrijp dat nu. We zouden meer van elkaars wereld moeten zien, beter moeten weten wat je allebei doet. De behandelsetting kan beter kijken of iets haalbaar is in de thuisomgeving en wij mogen wel eens meelopen bij een crisis, want daar wordt soms te makkelijk over gedacht.’ Wie weet hoe Kayleighs ervaring kan helpen om die werelden dichter bij elkaar te brengen.
Zorg Observatie Team
Sinds eind 2022 begeleidt Kayleigh cliënten waarvan niet duidelijk is welke zorg het beste past of wat er precies aan de hand is. Ze observeert en adviseert daarover. Dat is ongeacht of een cliënt uiteindelijk bij De Weerde komt wonen/begeleiding houdt, of ergens anders beter op z’n plek is. Meer informatie over het werk van Kayleigh.